Öleyim
Bir defa ilk defa kendim için öleyim
Bir defada öleyim
Değsin öldüğüme
Değdi yaşadığıma, yaptıklarıma
Yaşadığıma, yaşattıklarım değmedi
Hak etmediler, değmezdiler
Öleyim, öldüğüme değsin
Öleyim, bitirip başladıklarımı
Oğlum bak belki de bu saat
Son saatindir
Demekten kurtulayım, öleyim
Ama ayakta
Ve savaşırken öleyim
Öyle al emanetini Ya Rab
Neye üzüleyim
Aslan parçam nerede, ona mı
Ölüp ölüp terk edenlere mi
Ölmeden, öldürüp terk edenlere mi
Anama mı öleyim, üzüleyim
Ölürken emanet ettiklerinin hainliklerine mi
Neye yanayım
Gözümün nuru evlatlarım
”Cennet Su’’yuma mı,’Hırçın’ıma mı,’Lila’ rengi ‘Güzel’liğime mi
Aslan parçama mı
Buldum sanıp yitirdiğim aşkıma mı
Var sandığım fEr’ime mi yanayım
Niye yaşayayım
Aşk için mi
Aslan parçam için mi
Kahpe dölleriyle savaşmak için mi (mhe)